Pupuh Kinanti - Puisi Tradisional Sunda

Pupuh Kinanti mangrupa salah sahiji wangun puisi tradisional Sunda anu mibanda struktur jeung aturan nu tangtu. Ieu puisi téh sering digunakeun pikeun ngungkapkeun rasa haté, boh éta rasa kabungah, katresna, kasedih, atawa kapanasaran. Pupuh Kinanti mibanda ciri has nu ngajadikeunana béda ti pupuh-pupuh séjénna.

Ciri-ciri Pupuh Kinanti:

• Guru wilangan (jumlah engang dina unggal padalisan): 8 engang.
• Guru lagu (vokal ahir dina unggal padalisan): u-i-a-i-a-i.
• Téma: Ngadagoan, nganti-nganti, aya nu diarep-arep, atawa prihatin.
• Watak: Menanti, khawatir, jeung perasaan sayang.

Conto Pupuh Kinanti:

Budak leutik bisa ngapung,

Babaku ngapungna peuting,

Ngalayang kakalayangan,

Neangan nu amis-amis,

Sarupaning bungbuahan,

Naon bae nu kapanggih,

Ari beurang ngagarantung,

Eunteup dina tangkal kai,

Disada kokoreakan,

Cing hempek ku hidep pikir,

Nu kitu naon ngaranna,

Lolong lamun teu kapanggih.

Ieu pupuh nyaritakeun ngeunaan kahirupan kolot baheula anu luhur budi pekertina jeung ngagambarkeun kahirupan kolot baheula anu pinuh ku kahéman sareng kasabaran dina ngajalanan kahirupan.

Pupuh Kinanti ogé mindeng digunakeun dina rupa-rupa acara, saperti dina upacara adat, pintonan seni, atawa sakadar hiburan dina kumpul kulawarga. Ku ayana pupuh Kinanti, urang bisa ngarasa deukeut jeung budaya Sunda anu beunghar jeung pinuh ku hikmah.

Conto pupuh kinanti anu lianna

Sora deui suling nu halimpu,

Ngawirahma di tengah peuting,

Ngalanglang jagat nu sunyi sepi,

Ngajak pikir kana jembar harti.

Bulan nu ngagenclang di langit,

Nyaksian wanci nu maju lalaunan,

Ningalikeun cahaya nu murni,

Ngarobah poék jadi caang.

Tresna nu wening lir ibun énjing,

Ngahudang rasa nu tibelat,

Mawa harepan nu sumirat,

Nyiptakeun impian nu jadi kanyataan.